لیکن با توجّه به اختلافات فرهنگی، هر قوم و جامعه ای برای خویش آداب و سنن ویژه ای دارد که در این نوشتار نمی توان یکایک آن ها را متذکر شد. اینک به نحو گذرا به بیان برخی از آداب و سنن در پاره ای از ادیان و مذاهب می پردازیم.
سه دین بزرگ و آسمانی اسلام، مسیحیت و یهود برای ازدواج یک سری دستورهای مشترک و هماهنگ ارائه نموده اند. همه می گویند: ارضای امور جنسی باید از طریق عقد ازدواج و روال قانونی باشد. جملگی پیامبران الهی مردم را به پاکی و پاکدامنی تشویق و هدایت نموده اند.
آنان هم آورنده و تبیین کنندة اعتقادات راستینند و هم مربیان و الگوی اخلاقی و آورندة قوانین متعالی و سازنده. از جملة این قوانین مربوط به ازدواج است.
در دین یهود ازدواج عقدی است که در آن نوعی امر معنوی و الهی نهفته است. ازدواج عقدی است میان دو نفر که بر اساس آن برکت خدا را طلب می کند. این قرارداد به صورت کتبی است که شوهر به همسرش می دهد و "کتوبه" نام دارد.[2]
آنان مراسم ازدواج را در زیر سایبانی و در حضور صدها نفر برگزار می کنند و جشن می گیرند.[3]
یهودیان ازدواج یهودی با غیر یهودی را روا نمی دانند.[4]
در دین یهود نفقة زن بر عهدة مرد است.
سن مناسب ازدواج برای مردان هیجده و برای دختران دوازده و نیم و این را سن بلوغ دختران می دانند.[5]
پدر می تواند دخترش را که زیر سن بلوغ است شوهر دهد، لیکن اگر دختر به این سن رسد و به ازدواج راضی نشد، ازدواج فسخ می گردد و نیازی به طلاق نیست.[6]
مرد می تواند چند زن بگیرد.(برخی گفته اند محدودیت ندارد. برخی هم در چهار زن محدود کرده اند).[7]
در دین یهود طلاق پذیرفته شده و اختیار آن در دست مرد است و نحوة آن هم چنین است که شوهر طلاق نامه را که "گِت" می نامند، به دست زنش می دهد و با تسلیم آن طلاق محقق می شود.[8]
مرد باید ضمن طلاق زوجة خود مهریه ای را که حق او است به وی بپردازد.[9]
گاهی هم نباید مهریه اش را بپردازد، و آن در صورتی است که زن در اجرای قوانین یهود سرپیچی کند، مثلاً: بدون پوشاندن سر خود به میان مردان رود؛ با مردان از روی سبکسری گفتگو کند؛ در حضور شوهر خود به والدینش دشنام دهد؛ در خانه با شوهر خود با صدای بلند در امور زناشویی صحبت کند و همسایگان سخنش را بشنوند. در این امور ازدواج باطل می شود و مرد می تواند بدون پرداخت مهریه از او جدا شود.[10]
دین مسیحیت:
قوانینی که در دین یهود وجود دارد، در دین مسیح هم پذیرفته شده، چون که در عهد جدید آمده است که عیسی(ع) گفت: "من نیامده ام تا شریعتی موسی را از بین ببرم، بلکه آمده تا آن را تکمیل نمایم".[11]
بنابراین می توان گفت که در مجموع قوانین یهودیان در امر ازدواج مورد پذیرش مسیحیان نیز هست، لیکن با اندکی تفاوت، از جمله:
- نزد مسیحیان ازدواج حتماً باید دائمی باشد و قابل انقطاع نیست. آنان طلاق را به رسمیت نمی شناسند و هر فردی حق دارد تنها یک بار ازدواج کند، نه بیش تر.[12]
- نزد مسیحیان ازدواج و تأهّل از ارزش دینی برخوردار نیست، بلکه تأکید آنان بر تجرد است. مسیحیان بر تجرد به مثابه آرمانی والا، به خصوص از آن جهت که عیسی ازدواج نکرده تأکید دارند.[13]
برخی از این احکام در اسلام نیز وجود دارد و برخی (نیز از نظر اسلام ) مردود است که بررسی یکایک احکام، آداب و مراسم ازدواج به صورت مقایسه ای فرصتی فراتر از نگارش در یک نامه را می طلبد.
امروزه اقلیت های مذهبی، یهودیان و مسیحیان در ایران، همانند مسلمانان برای رسمیّت بخشیدن به ازدواجشان در اماکن مذهبی خویش عقد ازدواج را توسط عالم دینی خویش جاری می کنند و در دفتر ازدواج ثبت می نمایند.
در کشورهای اروپایی و بسیاری از نقاط جهان ثبت ازدواج در دفاتر دلیل بر رسمیت بخشیدن به آن است. در برخی همانند هندوها رسمیت ازدواج، برگزاری مراسم در حضور افراد است و نیازی به ثبت در دفاتر ازدواج ندارند.[14]
`پی نوشت ها :
[1] شیخ حر عاملی،وسایل الشیعه، ج 12، ص 222.
[2] اخلاق در شش دین جهان، ورنرمنسکی، ... [و دیگران]، ص 276.
[3] همان، ص 227.
[4] همان.
[5] گنجینه ای از تلود، ص 180.
[6] همان، ص 181.
[7] همان، ص 184.
[8] اخلاق در شش دین جهان، همان، ص 280.
[9] گنجینه ای از تلمود، ص 186.
[10] همان، ص 186.
[11] عهد جدید، انجیل متی، فصل 5،آیة 17.
[12] اخلاق در شش دین جهان، همان، ص 345.
[13] همان، ص 344.
[14] همان، ص 67.
برگرفته از سایت http://www.pasokhgoo.ir/fa/node/2261
حاشیه :
اینجا دو نکته به نظر می رسه که گفته شه ....
1- یعنی دین حضرت مسیح اینقدر محدود بود که ازدواج رو از دین خارج کنه و تجرد رو ترجیح بده ... ؟
2- راستی حضرت عیسی چه دینی داشت؟( تا به حال بهش فکر کردید ؟!؟!؟ )
آنچه که از دین مسیحیت در حال حاضر وجود دارد دینی نیست که حضرت مسیح عرضه کرده و خیلی از قسمتهای اون تحریف شده و به خاطر همین می بینیم که تعدد کتب مسیحیت وجود داره (همین طور در یهودیت)در حالی که قرآن در کل دنیا یک نسخه بیشتر نیست و بنابر ادله ای که امام بزرگوار حضرت هادی علیه السلام در مقدمه ی رد جبر و اختیار در کتاب تحف العقول برای حقانیت قرآن به زیبایی ترسیم نموده است این اجماع مسلمانان بر یکی بودن کتاب خدا و عدم تفاوت داشتن در قرآن یکی از برتری های اسلام و یکی از نشانه های عدم تحریف قرآن است و بنا بر قول آن حضرت به همین علت کسانی که قرآن را انکار کنند و یا بخشی از آن را تایید و بخشی دیگر را نفی می کنند از اسلام خارج اند و مورد عذاب خدا قرار می گیرند . ( لطفا به بیانات امام هادی در رد جبر و اختیار رجوع کنید و از بیانات زیبای حضرت بهره مند شید )
اما در قرآن اومده که : بدرستیکه دین نزد خدا ، اسلام ، است .
در جایی دیگر بنابر آیه ی قرآن شریعت از زمان حضرت نوح برای پیامبران قرار داده شد و قبل از حضرت نوح باید و نبایدهای دینی وجود نداشت . در این جا سئوال پیش میاید که پیامبران پس خودشان به چه دینی بوده اند ؟!. لازم به ذکر است که پیامبران گرچه حدودی رو برای مردم از جانب خدا مشخص می کردند اما خودشان تکالیفشان متفاوت با مردم بود . به عنوان مثال شراب بعد از آمدن شریعت به مرور زمان حرام اعلام شد اما به این معنا نیست که نجاست و مضر بودن آن بر انبیا پوشیده باشد و لذا آنها از آن اجتناب می کردند ! و همین طور بسیاری از اعمال دیگه که می توانست به عصمت پیامبری آنها لطمه بزند . همان گونه که نماز شب ( البته بعد از رسالت ) بر پیامبر و ائمه واجب بود و بر امتشان مستحب ( اکید ) .
از طرفی باز سئوال پیش میاید که پیامبر اسلام قبل از رسالتش به چه دینی بود ؟ مسیحیت ؟ یا دین دیگری؟
اول اینکه پیامبر از جانب حضرت اسماعیل بود و بر دین حضرت ابراهیم، و اما از طرف دیگر دین ابراهیم چه بود ؟ در یک جواب می توان گفت : انبیا همگی موحد بودند . گرچه بعضی از احکام به پیامبران هم با گذشت زمان به مرور واجب می گشت مثل نماز که نحوه ی ادای آن بر پیامبر کامل گشت و یا تغییر قبله .. اما در بین تمام پیامبران این اشتراک وجود داشته که همگی از آنچه که مورد نهی خداست اجتناب داشتند و بر آنها پوشیده نبوده است . و نیز از طرفی خداوند تنها اسلام را به رسمیت شناخته است و این با دین پیامبران گذشته تفاوتی پیدا نمی کند . به عنوان مثال مسیح لقب حضرت عیسی بود نه عنوانی بر دین او . ولی ما پیروان حضرت عیسی را با نام مسیحی می شناسیم که بدین وسیله به حضرت منسوب گشته اند. با کمی تامل در دین اسلام می بینیم که بر خلاف پیامبران گذشته پیروان حضرت محمد با نام و یا القاب معروف پیامبر معرفی نمی شوند ( شاید به دین محمدی منسوب گردند اما اینگونه معرفی خیلی معمول و رایج نیست )بلکه به دین اسلام که خداوند آن را به رسمیت می شناساند منسوب می گردند.
اما آنچه که گفته شد بدین معنا نیست که دین شخص حضرت مسیح و یا پیامبران دیگر غیر از دینی باشد که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله بر امتش عرضه داشت ( بلکه تقاوت در محدوده ی عرضه ی آن بر مردم بنابر فهم و ظرفیت آنها بود ) . از آنجا که به نقل قرآن و کلام خدا " الیوم اکملت لکم دینکم " دین در مرحله ی کمال بر مردم عرضه شد . می توان به این نتیجه رسید که دین (خود)پیامبران گذشته نیز اسلام ( و تسلیم شدن ) بوده است که در زمان پیامبر به کمال خود می رسد . شاهد دیگر این مدعا نیز گریه ی آدم و فرزندان برگزیده اش -به نبوت- بر امام حسین علیه السلام است و نیز قبول امامت ائمه علیهم السلام ( رجوع به سوره بقره ...و علم ادم الاسماء کلها ....).
لذا اصول کلی بیان شده توسط پیامبران گذشته نمی تواند مخالف با اسلام باشد ( البته تفاوت در جزئیات آن طبیعی است ) . اما توجه شود که این تغییرات تا قبل از اکمال بوده و بعد از ارائه ی دین اکمل هیچ تغییری جز ناقص کردن دین سودی بر آن ندارد و هیچ تغییری بر دین پذیرفته نمی باشد ( مگر در بازه ای از موارد که دین اکمل - اسلام - آن را اجازه داده است ) .
در پایان برای اینکه از بحث اصلی دور نشیم نتیجه گیری می کنیم که تجرد در بین مسیحیان به صورت خودسر رواج پیدا کرده که بر خلاف طبیعت انسان بوده و موجب بروز بسیاری از مشکلات اخلاقی ( حتی در بین راهبه های مسیحی ) می شد ! اما آنچه که حضرت عیسی خود بدان معتقد بوده باید چیزی خلاف بر این باشد !
ازدواج موارد خطر
از ابتدای دلدادگی تا ..!
ازدواج آری، استرس نه
ازدواج با زن مطلقه
ازدواج در دیگر ادیان آسمانی چگونه است ؟
ازدواج از دیدگاه آسیب شناسی اجتماعی اسلام
بازدید دیروز: 0
کل بازدید :5152
